Jongeren School2Care Laakhaven helpen Jan Fransen bij kerstbomenverkoop: ‘Ik wil ze handvatten bieden voor de toekomst’
Jan Fransen is al twintig jaar een bekend gezicht op de hoek van de Conradkade en de Laan van Meerdervoort in Den Haag. Hij runt daar samen met zijn vrouw Nicole ’t Kerstbomenhoekje, zijn vaste standplaats voor de verkoop van kerstbomen. Dit doen zij niet alleen; ze krijgen ook hulp van de jongeren van School2Care Laakhaven, waar Jan en Nicole werkzaam zijn als coach. Jan: ‘Ik wil ze op deze manier handvatten bieden voor de toekomst.’
Al jaren neemt Jan leerlingen mee naar de kerstbomenverkoop. ‘Zie het als een soort maatschappelijke stage. Ze leren op die manier communiceren en met geld omgaan. Maar ik wil ze vooral een leuke tijd bieden. Die jongeren worden vaak door iedereen weggestuurd. Ik ontvang ze met open armen en geef ze mijn volle vertrouwen,’ zegt Jan. ‘Het contact met die jongeren vind ik leuk. Soms bellen ze me jaren later op met de vraag of ze nog eens kunnen helpen. Dat betekent dat ze een toffe tijd hebben gehad.’
Een plek kunnen vinden
‘Wat je vaak ziet is dat ze niet kunnen aarden en moeilijk hun plek kunnen vinden. Dan vind ik het mooi om de jongeren hier uiteindelijk lekker met die bomen te zien slepen. Ze lopen zelfs met mensen mee naar huis om daar hun boom af te leveren. Dat is prachtig om te zien,’ vertelt Jan. Op dat moment is Rick, een jongere van School2Care Laakhaven, druk bezig om een man te helpen een zojuist aangeschafte kerstboom op de scooter van de man te bevestigen.
‘Ze leren hier vaardigheden die ze later kunnen gebruiken om zelf geld te verdienen, ook als ze niet een diploma halen.’ Jan heeft een lange tijd een sportschool gehad en kent daardoor veel mensen. Dit netwerk gebruikt hij graag om jongeren te helpen. ‘Het blijft niet bij het verkopen van de kerstbomen. Ik laat ze met meer dingen kennismaken zodat ze kunnen ontdekken waar hun interesse ligt. Zo ben ik laatst met ze naar de havens geweest.’
Ervaring opdoen
Ook leerling Ferdi is er die dag om mensen aan hun mooiste boom te helpen. Hij is er voor het eerst, maar is al erg enthousiast: ‘Het is hier gezellig en het is eens iets anders. Sommige klasgenoten willen het ook doen maar vinden het spannend. Ik niet, ik vind het fijn om deze ervaring op te doen. Ik wil later graag in de beveiliging of de bouw werken.’
‘Je moet ook geduld leren hebben hoor,’ grapt Jan. ‘Mensen willen vaak veel verschillende bomen zien maar komen dan toch uit bij de eerste die ze hebben bekeken.’ Rick vertelt hoe hij het aanpakt als er een klant komt. Hij zegt trots dat hij van bijna alle bomen de prijs uit zijn hoofd weet. ‘Daardoor kan ik de mensen sneller helpen. Vaak geven mensen aan hoe hoog de boom moet zijn en dan weet ik al welke ik moet laten zien.’
Behandelen als collega's
Rick is er al bij sinds het opbouwen van de standplaats op 30 november en de start van de verkoop op 1 december. ‘Ik vind het erg gezellig met Jan en Nicole, maar het is ook hard werken,’ zegt hij. Een gat boren in de boom – zodat deze later in een standaard kan staan – vindt Rick nog lastig. Nicole spoort hem aan om het te laten zien. Hij plaatst de boom in het apparaat en Nicole geeft aanwijzingen. Tot Ricks verbazing lukt het in één keer. ‘Dit is echt de eerste keer dat het in één keer goed gaat,’ zegt hij opgetogen
Nicole ziet ook hoe goed het werkt om de jongeren te laten helpen bij de verkoop. ‘Het is leuk om te zien dat ze het echt willen. Op school lukt het vaak even niet en dan is het mooi dat ze hier wel voor openstaan,’ zegt ze. Waar dit aan ligt? ‘Ze zijn even in een andere omgeving. Daarbij komt dat we ze echt behandelen als collega’s. Ze zien het als een echt baantje. En het is natuurlijk gewoon een bijzondere ervaring. Het hele jaar is het er niet en nu kunnen ze opeens bomen verkopen. Rekenen, buiten werken, communiceren. Elke school zou eigenlijk zoiets moeten doen. Dit is de maatschappij, hier gebeurt het.’