Statushouders voor de klas

Statushouders voor de klas: ‘In m'n hoofd weet ik altijd precies wat ik wil zeggen’

AD, Kim Visbeen, 03-07-2019

Toen Horizon Jeugdzorg en Onderwijs vorig jaar een proef begon met het laten meedraaien van statushouders in de klas, werd er bewust voor gekozen dit stil te houden. Nu, aan het einde van het schooljaar, lijkt er sprake van succes. Dat blijkt wel uit het verhaal van Abeer Alshekh (35), statushouder én actief als onderwijsassistent. ,,Ik leer van de leerlingen."

,,Dit hebben we vandaag met de kinderen gemaakt", wijst Abeer Alshekh (35), statushouder en sinds dit jaar actief als onderwijsassistent bij het Instituut Mr. Schats Noord. Aan de muur hangen geknutselde auto's en kleurige ijsjes op papier.

Sinds september werkt de Syrische vluchteling twee dagen per week op deze Rotterdamse school voor speciaal onderwijs. Om goed Nederlands te leren én om haar diploma in te zetten; in Syrië heeft Alshekh al twaalf jaar aan ervaring als docent Engels op haar naam staan. Ondanks haar diploma en ervaring kon ze in Nederland niet zomaar in het onderwijs aan de bak. ,,Tuurlijk is dat frustrerend, maar ook begrijpelijk. Taal is de sleutel hier."

De goedlachse Alshekh vertelt haar verhaal in het Nederlands, af en toe zoekt ze naar het juiste woord. ,,Ik heb vijf of zes Nederlandse vriendinnen. Contact is echt nodig. Helemaal zelfstandig een taal leren, is heel moeilijk."

Superfanatiek

Alshekh woont nu twee jaar en acht maanden in Nederland. Van de leerlingen leert ze 'altijd', vertelt ze blij. De 'ultieme vorm van integratie' noemt schoolleider John Staps (55) het. ,,Een flinke groep statushouders is opgeleid voor het onderwijs. Zij zijn superfanatiek en gemotiveerd." Tegelijkertijd kampt de school zelf juist met een tekort aan leraren. ,,Een win-winsituatie dus."

Alshekh is een van de vier statushouders die bij Horizon Jeugdzorg en Onderwijs aan de slag is gegaan. Horizon begeleidt en onderwijst kinderen met gedragsproblemen, de school Mr. Schats Noord is er onderdeel van.

In de klas helpt Alshekh met 'van alles'. ,,Rekenen, lezen, schrijven, samen buiten spelen. In mijn hoofd weet ik altijd precies wat ik wil zeggen, dat komt er nog niet altijd helemaal uit. Kinderen kunnen streng zijn. Dan zeggen ze: 'Juf ik begrijp je niet'. Maar dat gaat nu echt al een stuk beter."

De kinderen zijn ook nieuwsgierig naar haar, merkt ze. ,,Ze vragen bijvoorbeeld hoe mijn eigen kinderen het leven hier vinden. En hoe ik mij voel dat ik mijn huis in Syrië heb moeten verlaten." Ze legt haar hand op haar hart. ,,Dat betekent heel veel voor mij."

Die empathie is zo belangrijk, vindt John Staps. ,,Het is goed dat kinderen ook dat soort verhalen horen. Hoe is het om te leven in een land met oorlog." Hij ziet het als een maatschappelijke taak om statushouders de mogelijkheid te geven weer voor de klas te staan. ,,Iedereen verdient een kans. Als je achter de lopende band staat, is het misschien minder erg als je niet zo goed Nederlands spreekt. Maar dan gooi je talent weg. Abeer is al vanuit haar thuisland bekwaam om met kinderen te werken."

Een jaar geleden is Horizon met het project begonnen. Toch hield de organisatie dit nog even stil omdat ze wilde afwachten hoe het experiment zou verlopen. ,,Sommige statushouders zijn eerder afgehaakt omdat de taalachterstand toch te groot bleek of omdat zij een andere baan kregen", legt een woordvoerder van Horizon uit. Ook de specifieke doelgroep is niet voor iedereen weggelegd.

Het project biedt geen garantie voor een baan in het onderwijs. Daarvoor is alsnog het halen van een lesbevoegdheid nodig. ,,Omdat we een proef draaien, is het zoeken hoe we alles het beste kunnen regelen. Voor zij-instromers en onderwijsassistenten hebben we een verkort Pabo-traject", vertelt de woordvoerder. Door de taalachterstand is deze opleiding wel een extra uitdaging voor statushouders. ,,Hoewel ze wat taal betreft met sprongen vooruit gaan binnen onze klassen, vraagt een verkorte opleiding echt heel veel. Soms duurt het gewoon te lang voor deze mensen en kijken ze naar iets anders."

Doorstuderen

Alshekh heeft zich inmiddels ingeschreven voor de deeltijdopleiding Social Work aan de Hogeschool Rotterdam. Doorstuderen aan de Pabo zonder betaalde baan duurt haar te lang. Maar mocht er een optie komen waarbij ze werken in het onderwijs kan combineren met de taal verder leren, zou ze dat met beide handen aangrijpen. ,,Het voelt als een wonder dat ik hier een nieuw leven heb gekregen met mijn kinderen in veiligheid. Ik wil Nederland iets teruggeven."

Als ze over haar familie vertelt, breekt ze. ,,Ik heb mijn zusje al zes jaar niet gezien. Ze heeft twee dochtertjes, die heb ik nog nooit in het echt ontmoet." Het zware gevoel van de oorlog raakt ze hier stapje voor stapje kwijt. ,,Ik ben trots op mezelf. Iedereen heeft hier op school zo veel geduld met elkaar. Voor elk kind is bijzondere aandacht. Het voelt als een grote familie."