'Begrip, geduld en vooral liefdevolle aandacht'
Moeder Dorine ervaart de eerste kennismaking met Altra College Zaanstreek als een warm bad. Wat haar direct opviel was dat de medewerkers van de school met Xavier zelf in gesprek gingen. ,,Zij waren oprecht geïnteresseerd in mijn zoon. Xavier voelde zich gezien en welkom.”
Xavier zat in groep 3 toen school aangaf dat hij anders was dan andere leeftijdgenoten. Meer een dromer en iets om in de gaten te houden. Moeder Dorine was verrast: ,,Xavier was inderdaad nog heel speels en had veel fantasie. Wij zagen hem als een buitenkind.”
In de loop van groep 3-4 kreeg Xavier bijles voor lezen. ,,Toen werd het snel anders”, vertelt Dorine verder. ,,Xavier werd gepest en voor ‘dommertje’ uitgemaakt door zijn klasgenoten. Als reactie keerde hij naar binnen en sloot zich af voor de mensen om hem heen. Dat gaf me een enorm machteloos gevoel. Ik had de behoefte om in de buurt te zijn, zodat ik er voor hem kon zijn als dat nodig was. Daarom werd ik hulpmoeder op zijn school. Ik weet nog goed het moment dat ik tumult hoorde in de klas van Xavier. Ik ging kijken en zag mijn zoon huilend boven zijn toets hangen, terwijl zijn klasgenoten hem uitjouwden. Dat raakte me enorm. We hebben direct voor Xavier en zijn twee jaar oudere broer een andere school gezocht.”
Buitengesloten door klasgenoten
De nieuwe school leek in eerste instantie een fijne plek. Maar helaas werd Xavier op deze school ook buitengesloten door zijn klasgenoten. Xavier kreeg woedeaanvallen en liep regelmatig weg van school. De leerkracht kon niet goed overweg met zijn gedrag en zette hem bij lastige situaties in een apart lokaal. ,,Ik werd regelmatig gebeld dat mijn zoon in foetushouding onder de tafel lag en niet aanspreekbaar was. Hij zocht veiligheid en vond dat niet. Ook heeft hij eens zijn tafel vol getekend. Hier reageerde de school afwijzend op. Natuurlijk is het niet goed, maar de tekening was zijn schreeuw om aandacht.”
Op advies van school werd Xavier psychologisch onderzocht. Hij was toen 10 jaar oud. De diagnose was dyslexie en tekenen van ADD. ,,Ik hoorde de term ADD voor het eerst en had er nog geen kennis van. Duidelijk was dat Xavier hulp nodig had en dat de school die niet kon bieden. De school adviseerde gespecialiseerd basis onderwijs voor Xavier. Het voelde voor mij alsof de school van hem af wilde. Toch volgden we het advies en het bleek een goede stap. Xavier ontmoette voor het eerst gelijkgestemden. We zagen hem opleven en leerachterstanden inhalen. Xavier vond het fijn dat zijn gedrag een naam heeft. Met hem zelf is niks mis, het is een ziekte waarmee hij kan leren omgaan. Daardoor kreeg hij beetje bij beetje weer zelfvertrouwen.”
Eerste kennismaking voelde als warm bad
In groep 8 kreeg Xavier het advies voor vmbo basis of kader. Dorine en haar zoon bezochten diverse reguliere scholen in de omgeving en Xavier vond een school waar hij graag naar toe wilde. Deze school adviseerde vlak voor de zomervakantie toch gespecialiseerd onderwijs. ,,Dat was een klap in zijn gezicht. Ook mijn vertrouwen in onderwijs en leerkrachten was naar een dieptepunt gezakt. Op de valreep gingen we op zoek naar een andere school. Zo kwamen we bij Altra College Zaanstreek terecht. De basisschool van Xavier raadde deze school af, omdat er kinderen met gedragsproblemen zitten die hem op een negatieve manier zouden beïnvloeden. Toch zochten we contact en de eerste kennismaking voelde als een warm bad. Wat me opviel bij het gesprek was dat de medewerkers niet over maar met Xavier in gesprek gingen. Zij waren oprecht geïnteresseerd in mijn zoon. Xavier voelde zich welkom en ik voelde mijn rug ontspannen.”
Op Altra College Zaanstreek werd het contact tussen ouder, kind en school hersteld. ,,Ik had korte lijnen met de school en wist daardoor dat mijn zoon goed zat. Tot die tijd zat ik vaak met een onveilig gevoel thuis: ‘Wanneer word ik weer gebeld door school?’ Dat was nu niet meer nodig en dat gaf heel veel rust. Vertrouwen en veiligheid zijn voor het kind enorm belangrijk, maar ook voor de ouders.”
De structuur, duidelijke regels en aandacht voor zijn ADD en concentratieproblemen werken positief voor Xavier. ,,Bij Xavier viel de druk weg van het ‘niet kunnen’. De docenten gaven hem vertrouwen. Hij bleef welkom, ook na een woedeaanval, en gaven hem complimenten, ook voor kleine dingen. Fouten maken mocht en hij kreeg meerdere kansen om zijn aanpak te veranderen. Dit vertrouwen gaf hem de ruimte om zich te ontwikkelen. Terwijl hij tot nu toe snel afgeleid was in de klas, kan hij nu drie kwartier achter elkaar doorwerken mét leerlingen om zich heen. Wie had dat gedacht!”
Terug naar het regulier onderwijs
Na de zomervakantie stapt Xavier over naar een reguliere middelbare school. ,,We hebben al een kennismakingsgesprek gehad met zijn nieuwe school. Twee medewerkers van Altra College Zaanstreek gingen met ons mee. De nieuwe school stelde Xavier allerlei vragen: ‘Wat lijkt je leuk hier? Waar zie je tegenop?’ Het leek wel een sollicitatiegesprek. Vol zelfvertrouwen heeft Xavier zélf het woord gevoerd. Hij kijk heel erg uit naar zijn nieuwe school en wil het liefst nu al gaan.”
> Lees verder onder de foto's
Moeder Dorine zag haar zoon op Altra College Zaanstreek groeien van een gefrustreerd mannetje in een harnas tot een mooie puber met vele talenten. ‘Jullie zijn in staat geweest om Xavier vanuit zijn hart open te krijgen. Met begrip, geduld en vooral liefdevolle aandacht’, schreef zij dankbaar in een brief aan het team. ,,We kijken terug op een fijne schooltijd op Altra College Zaanstreek. De school herstelde de driehoek van ouder-kind-school en gaf ons weer vertrouwen. Als dat er niet is, dan is een kind vogelvrij. Ik ben de medewerkers van Altra College Zaanstreek dankbaar dat ze mijn kind zien zoals hij is. Ik denk dat alle kinderen gebaat zijn met kleinere klassen en meer persoonlijke aandacht. Dat zou eigenlijk de norm moeten zijn. Voor ouders die net als ik meemaken dat het niet goed gaat met je kind op school, wil ik graag meegeven: blijf vertrouwen op je eigen intuïtie, jij kent je kind het beste.”
Moeder Dorine schreef het team van Altra College Zaanstreek een brief:
Beste Angelique, Nabila, Lauren, conciërge en de rest van het team van Altra Krommenie,
Met onze Xavier van 12 jaar klopten we (Elger en ik), na een horrortijd op drie basisscholen, voorzichtig aan.
Ons vertrouwen in schoolleiding, leerkrachten was totaal verdwenen. We waren vol van boosheid, teleurstelling, wrok, wantrouwen. We hadden ons doodgevochten voor ons kind, en hem zoveel mogelijk willen beschermen, dwars door alle vreselijke gebeurtenissen heen. Dat lukte deels. Want wij geloofden wel in Xavier en bleven dat rotsvast doen.
De laatste school vóór Altra maakte het het allerbontst, van het kastje naar de muur en terug, ze vonden Altra Krommenie ook geen goed idee voor onze Xavier. Wat een geluk voor onze zoon dat we vanuit onze eigen overtuiging toch een afspraak met jullie hebben gemaakt!
Het eerste gesprek met Nabila was voor ons als aanmeren na jarenlange storm op zee. Met ongeloof en wantrouwen voor zoveel aansluiting en begrip staarden we haar aan, terwijl ze met Xavier in gesprek ging. Langzaam voelde ik mijn rug ontspannen tegen de ruggensteun van de stoel. Ik zag bij Xavier de twijfel of hij wel hierop moest ingaan. Hij was namelijk ineens het middelpunt, hem werden dingen gevraagd. En ook doorgevraagd. Tijd en aandacht, zaken die zeldzaam voor ons waren geworden.
Jullie zijn in staat geweest om Xavier vanuit zijn hart open te krijgen. Met begrip, geduld en vooral liefdevolle aandacht. Hij mocht tekeer gaan en zijn fouten maken in het begin. Er was begrip voor wat hij had meegemaakt en waar hij vandaan kwam.
Jullie communicatie naar ons was zorgzaam, direct en duidelijk. De driehoek van ouders-docent-kind werd hersteld en langzaam ontstond er nieuw vertrouwen. Wij konden ons weer op andere zaken richten zoals het bekijken of medicatie nodig was, wetend en erop vertrouwend dat jullie met ons mee zouden kijken en denken.
We hebben Xavier enorm zien groeien in dit schooljaar. We hebben zijn zelfvertrouwen zien terugkomen, zijn nieuwsgierigheid. En de succeservaringen bleven niet lang uit: zijn eerste mooie cijfers en enthousiaste verhalen over koken en techniek. Werkstukken als een pinguïn, een kist, een pennenbakje, een puzzel mee naar huis, zelfs laatst een hele visschotel! Van een gefrustreerd mannetje in een harnas werd hij tot wie hij nu is: een mooie puber met vele talenten! Wat had hij mensen zoals jullie nodig!
Met tranen van trots en ontroering over mijn wangen rollend krijg ik het toch op papier: we zijn jullie zo dankbaar dat jullie Xavier onder de arm hebben genomen. We weten dat het zijn droom is om naar regulier te gaan en we volgen en begeleiden hem daarin zorgvuldig, net als jullie doen. Met onze voorgeschiedenis voor ogen willen we grote zorgvuldigheid in acht nemen, om de overstap vanuit deze veilige plek naar ‘de grote wereld’ mogelijk te maken. We hebben hier echter alle vertrouwen in!
Een heel groot compliment voor jullie!
Dorine, moeder van Xavier
