‘Jayhvaion heeft geleerd in zichzelf te geloven’
Jayhvaion, de zoon van Fabiënne, heeft al vroeg de grote droom om naar het Grafisch Lyceum te gaan. Na een onrustige basisschooltijd waarin de jonge Jayhvaion verschillende keren van school wisselt, gaat hij naar het Schreuder College De Quackstraat. Door duidelijke kaders vanuit de school en een moeder die altijd achter haar zoon staat én samenwerkt met de docenten, behaalt Jayhvaion afgelopen jaar zijn vmbo-diploma. Inmiddels is hij begonnen aan de opleiding waar hij al die tijd zó graag naartoe wilde.
Als Jayhvaion nog op de basisschool zit, wordt Fabiënne regelmatig door school gebeld met de vraag of ze haar zoon kan komen ophalen. De wisselwerking tussen Jayhvaion en andere leerlingen en de docent leidt tot conflicten. De zoon van Fabiënne is beïnvloedbaar, heeft overal een mening over, gaat in discussie en wil graag gelijk hebben. Daarbij: ,,Jay kan niet goed met autoriteit omgaan. Vooral niet als er een juf voor de klas staat. Ik heb het idee dat dit komt omdat ik een alleenstaande moeder ben. Hij hoort bij een juf de stem van zijn moeder.”
Na de basisschool gaan de vrienden van Jayhvaion naar reguliere middelbare scholen. ,,Jay wilde net als zijn vrienden ook naar een reguliere middelbare school. Dit was niet mogelijk. School gaf aan dat er te weinig ruimte was om Jay te begeleiden en het gedrag van Jay zou te veel invloed kunnen hebben op de andere leerlingen.”
Het maakt Jayhvaion onzeker. ,,’Waarom kan ik niet naar een normale school?’, vroeg Jay mij.” Een pijnlijke vraag voor Fabiënne, maar ze weet: Jayhvaion kan méér dan hij zelf gelooft. Dit kan hij later zien op het Schreuder College De Quackstraat, een VSO-school voor cluster-4 leerlingen, waar uiteindelijk de keuze op valt.
Even spannend voor Jayhvaion, maar moeder Fabiënne motiveert haar zoon. ,,Jay wist dat hij na de middelbare school naar het Grafisch Lyceum wilde. Ik zei hem keer op keer: je vmbo-diploma is je startbewijs. Daarna ligt de weg naar jouw droom echt open.”
Docent geeft grenzen en krijgt respect
Op De Quackstraat blijkt al snel dat Jayhvaion tot zijn recht komt. Hij krijgt een meester die duidelijke grenzen geeft en hem met respect behandelt. Voor Jayhvaion, die gevoelig is voor autoriteit en rechtvaardigheid, werkt dat. Hij voelt zich serieus genomen en dat geeft hem rust.
,,Jay wilde altijd gelijk hebben”, vertelt Fabiënne met een glimlach. ,,Maar voor die meester had hij respect. En daardoor luisterde hij.”
Jayhvaion maakt vrienden, kan zichzelf zijn en vindt herkenning bij klasgenoten. Fabiënne merkt het thuis meteen: ,,Hij ging met plezier naar school. Dat eerste jaar ging boven verwachting goed.”
Tweede jaar: de hobbel van de puberteit
Na het eerste jaar stroomt Jayhvaion door naar Schreuder College Slinge. Hij zit midden in de puberteit, krijgt een juf voor de klas en vindt de lessen te makkelijk. Het gevolg: minder motivatie.
,,Hij had geen zin meer om naar school te gaan,” herinnert Fabiënne zich. ,,Hij wilde alles op zijn eigen manier doen. En als hij dat niet kon, ging hij in discussie. Thuis liep dat soms hoog op. We hebben dagen gehad van schreeuwen, deuren die dichtsloegen… ik vroeg me soms echt af: komt dit nog goed?”
Fabiënne vervolgt: ,,Jayhvaion heeft uitdaging nodig. Ik bleef hem zeggen: dit diploma is de sleutel. Ook als je het niet altijd leuk vindt, moet je doorzetten.”
Jayhvaion leert beter met emoties om te gaan
Wat het verschil maakt, is de samenwerking tussen thuis, school én oma. Fabiënne: ,,Ik ben moeder, geen leraar. Ik kende Jay door en door, maar ik leerde ook veel van de docenten. En mijn moeder vulde dat weer aan. Zij was bij ieder gesprek aanwezig; voor Jay, maar ook om mij te ondersteunen. Als alleenstaande moeder voelde ik me soms machteloos.”
Door deze samenwerking en de waardevolle peptalks van zijn moeder, leert Jayhvaion stap voor stap verantwoordelijkheid te nemen. Ook wordt er veel aandacht besteed aan zijn emoties. Docenten helpen hem bijvoorbeeld door de dag rustig te laten starten met een ontbijt op school. En als Jayhvaion fel reageert omdat hij iets onrechtvaardig vindt, geven mediators en docenten hem inzicht in hoe hij dat anders kan aanpakken.
Thuis helpt Fabiënne hem om te begrijpen wat de docenten en mediators bedoelen en hoe hij hun adviezen kan toepassen. De moeder van Jayhvaion ziet de verandering. ,,Hij zei op een gegeven moment zelf: ‘Ja, ik ben impulsief, maar ik weet nu hoe ik ermee om moet gaan.’ Hij was aan het groeien.”
Het keerpunt in de bovenbouw
In de derde en vierde klas gaat het het een stuk beter met Jayhvaion. ,,De docenten voelden goed aan wat Jay nodig had. Ze keken niet alleen naar zijn gedrag, maar vooral naar wie hij is.”
Voor Fabiënne is dat een verademing. ,,Hij kreeg de juiste uitdaging en structuur. Ik zag hem veranderen in een jongen die zelf begreep waarvoor hij het deed.” Zijn motivatie komt terug, en hij houdt vast aan zijn droom: het Grafisch Lyceum.”
Een droom die uitkomt
Jayhvaion behaalt na vier jaar zijn vmbo-diploma, een enorme overwinning. ,,Ik was zo trots,” glundert Fabiënne. ,,We hebben momenten gehad dat hij wilde opgeven, dat hij riep dat school niks voor hem was. En dan toch dat papiertje in handen hebben… het voelde alsof alle strijd niet voor niets was geweest.”
En dat diploma betekent dat Jayhvaion eindelijk naar de school kan waar hij altijd al naartoe wilde.
Nu: een jongen die werkt aan zijn toekomst
Op het Grafisch Lyceum laat Jayhvaion zien hoe ver hij is gekomen. Hij is zelfstandiger, bewuster en heeft geleerd om zijn emoties te beheersen. Hij weet nu wat er van hem verwacht wordt, en hoe hij daarmee om moet gaan.
Fabiënne kijkt terug met trots en dankbaarheid. ,,Tot in zijn laatste jaar dacht ik soms: redt hij het wel? We keken zelfs naar andere opleidingen, zoals de koksopleiding. Maar Jay bleef dromen van het Grafisch Lyceum, en uiteindelijk heeft hij het waargemaakt. Ik heb altijd in hem geloofd en hij heeft bewezen dat dat terecht was.”