Sloop Schreuder College Taborstraat symbolisch van start
Maandag 3 oktober nemen vijf teamleden van Schreuder College Taborstraat de sloophamer ter hand en halen een muur in de school neer. Deze symbolische activiteit kondigt een volgende fase van het nieuwbouwproject aan; de sloop van het huidige pand.
Schooldirecteur Irene Schaap vertelt: ,,Drie jaar geleden startte ik op deze school. Toen al stonden de verhuisdozen klaar! Uiteindelijk zijn we in de zomervakantie vorig jaar overgegaan naar ons tijdelijke adres op de Robert Fruinstraat. En vandaag is het zover, symbolisch slopen we een muur van het gebouw aan de Taborstraat, waarna de vakmensen met het echte werk zullen beginnen.”
Aanwezig bij de sloopactie zijn docenten Ed, Joyce en Alco, administratief ondersteuner Debby en architect en projectmanager Jeroen Maissan. Jeroen is al drie jaar bezig met het pand aan de Taborstraat. ,,Het begon met de vraag om, gezien het groeiende aantal leerlingen, het schoolgebouw uit te breiden met drie lokalen. Nadat de tekeningen klaar waren, stelde de gemeente de vraag om een gymlokaal toe te voegen aan het ontwerp. Rekening houdend met de omstandigheden heb ik diverse studies moeten uitvoeren om tot een ontwerp te komen. Ideaal was het niet. Gelukkig volgde de mogelijkheid om een compleet nieuw gebouw neer te zetten. Dit voorstel was echt een verademing. Het pand was in de jaren ’60 ontworpen als basisschool. Je kan je voorstellen dat dit met een aantal aanpassingen nog niet de faciliteiten biedt voor jongeren op een middelbare school in de huidige tijd.”
> Lees verder onder de foto's
Na nog een laatste ronde door de school is het tijd voor het afscheid. Gekleed in een stofjas, gehelmd en voorzien van een sloophamer slaat het schoolteam met vereende krachten een gat in de muur. Terwijl het stof neerdaalt, worden nog een aantal bijzondere herinneringen aan het pand opgehaald. Ed vertelt: ,,Vanuit mijn klaslokaal kwam je makkelijk op een plat dak. Een ideale plek om even te chillen of om de leerlingen les te geven als het mooi weer was.” Joyce vervolgt: ,,Ik waardeerde de gemoedelijke sfeer binnen de school. En het gebouw bood door de hoeveelheid ramen goed overzicht. Van buiten zag je direct wanneer er iets aan de hand was in een klas.” En Alco denkt terug aan het science-project: ,,Met alle leerlingen hadden we een kettingreactie opgesteld die door de hele school liep. De laatste schakel was een vlam op het schoolplein, die onder het toeziend oog van de brandweer, werd ontstoken. Geweldig.” Debby haalt herinneringen op van de lekkage. ,,Een aantal maanden voor de verhuizing kregen we nog te maken met een flinke lekkage in het pand. De vloer stond goed blank en je zag het water langs de muren en van de trap stromen. Vraag me niet hoe het kan, maar precies mijn werkplek was nog droog.”
Voordat het schoolteam voor de laatste keer de school verlaat, geeft Jeroen geeft nog een doorkijkje naar de nieuw te bouwen school dat naar verwachting medio 2024 klaar is. ,,De leerlingen kunnen een school verwachten die past bij hun belevingswereld; een stoer gebouw ingedeeld in domeinen voor de onderbouw en bovenbouw, een gebouw met professionale praktijklokalen, een brasserie en een inpandige gymzaal. De buitenruimte wordt in zones ingedeeld, bijvoorbeeld om te chillen of te sporten. Ook wordt buiten het Anne-hoekje gecreëerd ter nagedachtenis aan de voormalig schooldirecteur. En nog wat technische wetenswaardigheden; het pand wordt goed geïsoleerd, is van het gas af en wint haar eigen energie.” Irene sluit af: ,,Kortom, een volwaardige en inspirerende leeromgeving waarvan onze leerlingen met trots kunnen zeggen ‘ik mag hier naar school’.”
